From Common Turkic *ertä (“morning; early; in the morning”), from Proto-Turkic *ẹ̄r (“early; morning”).
Cognate with Old Uyghur (ertä, “early; in the morning”); Kazakh ерте (erte, “early”), Kyrgyz эрте (erte, “early”), Southern Altai эрте (erte, “early”), Uzbek erta (“early”), Uyghur ئەرتە (erte, “early; morning”), Tuvan эрте (erte, “early”), Yakut эрдэ (erde, “early”), Turkish erte (“early, morning”).
Outside of Turkic, compare Mongolian эрт (ert).
иртә • (irtə)
иртә • (irtə)
иртә • (irtə)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | иртә (irtə) | иртәләр (irtələr) |
| definite genitive | иртәнең (irtəneñ) | иртәләрҙең (irtələrźeñ) |
| dative | иртәгә (irtəgə) | иртәләргә (irtələrgə) |
| definite accusative | иртәне (irtəne) | иртәләрҙе (irtələrźe) |
| locative | иртәлә (irtələ) | иртәләрҙә (irtələrźə) |
| ablative | иртәнән (irtənən) | иртәләрҙән (irtələrźən) |