исповед • (ispoved) f (relational adjective исповеден)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | исповед (ispoved) | исповеди (ispovedi) |
definite unspecified | исповедта (ispovedta) | исповедите (ispovedite) |
definite proximal | — | исповедиве (ispovedive) |
definite distal | — | исповедине (ispovedine) |
vocative | исповед (ispoved) | исповеди (ispovedi) |
и̏спове̄д f (Latin spelling ȉspovēd)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | исповед | исповеди |
genitive | исповеди | исповеди |
dative | исповеди | исповедима |
accusative | исповед | исповеди |
vocative | исповеди | исповеди |
locative | исповеди | исповедима |
instrumental | исповеђу / исповеди | исповедима |