Borrowed from Arabic اِحْتِرَام (iḥtirām, “respect”).
ихтирам • (ixtiram)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | ихтирам (ixtiram) | ихтирамдар (ixtiramdar) |
definite genitive | ихтирамдың (ixtiramdıñ) | ихтирамдарҙың (ixtiramdarźıñ) |
dative | ихтирамға (ixtiramğa) | ихтирамдарға (ixtiramdarğa) |
definite accusative | ихтирамды (ixtiramdı) | ихтирамдарҙы (ixtiramdarźı) |
locative | ихтирамда (ixtiramda) | ихтирамдарҙа (ixtiramdarźa) |
ablative | ихтирамдан (ixtiramdan) | ихтирамдарҙан (ixtiramdarźan) |