From Persian اشاره, from Arabic إِشَارَة (ʔišāra).
ишарат • (işarat)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ишарат (işarat) | ишараттар (işarattar) |
genitive | ишараттың (işarattyñ) | ишараттардың (işarattardyñ) |
dative | ишаратқа (işaratqa) | ишараттарға (işarattarğa) |
accusative | ишаратты (işaratty) | ишараттарды (işarattardy) |
locative | ишаратта (işaratta) | ишараттарда (işarattarda) |
ablative | ишараттан (işarattan) | ишараттардан (işarattardan) |
instrumental | ишаратпен (işaratpen) | ишараттармен (işarattarmen) |