From Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
ка́мен • (kámen) m (relational adjective ка́менен)
Inherited from Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
камен • (kamen) m (plural камења, relational adjective камен, diminutive камче or каменче, augmentative камениште)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | камен (kamen) | камења (kamenja) |
| definite unspecified | каменот (kamenot) | камењата (kamenjata) |
| definite proximal | каменов (kamenov) | камењава (kamenjava) |
| definite distal | каменон (kamenon) | камењана (kamenjana) |
| vocative | камену (kamenu) | камења (kamenja) |
| count form | — | камена (kamena) |
| collective | камење (kamenje) | — |
камен • (kamen) (not comparable)
| masculine | feminine | neuter | plural | |
|---|---|---|---|---|
| indefinite | камен (kamen) | камена (kamena) | камено (kameno) | камени (kameni) |
| definite unspecified | камениот (kameniot) | камената (kamenata) | каменото (kamenoto) | камените (kamenite) |
| definite proximal | камениов (kameniov) | каменава (kamenava) | каменово (kamenovo) | камениве (kamenive) |
| definite distal | каменион (kamenion) | каменана (kamenana) | каменоно (kamenono) | каменине (kamenine) |
Inherited from Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
ка̏ме̄н m (Latin spelling kȁmēn)