Borrowed from Ottoman Turkish قانجه (kanca), from Venetan ganzo.
канџа • (kandža) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | канџа (kandža) | канџи (kandži) |
definite unspecified | канџата (kandžata) | канџите (kandžite) |
definite proximal | канџава (kandžava) | канџиве (kandžive) |
definite distal | канџана (kandžana) | канџине (kandžine) |
vocative | канџо (kandžo) | канџи (kandži) |
Borrowed from Ottoman Turkish قانجه (kanca), from Venetan ganzo.
ка̑нџа f (Latin spelling kȃndža)