From Proto-Turkic *kirpik (“eyelash”).
керпек • (kerpek)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | керпек (kerpek) | керпектәр (kerpektər) |
definite genitive | керпектең (kerpekteñ) | керпектәрҙең (kerpektərźeñ) |
dative | керпеккә (kerpekkə) | керпектәргә (kerpektərgə) |
definite accusative | керпекте (kerpekte) | керпектәрҙе (kerpektərźe) |
locative | керпектә (kerpektə) | керпектәрҙә (kerpektərźə) |
ablative | керпектән (kerpektən) | керпектәрҙән (kerpektərźən) |