From *keŋäš (“advice”), from Proto-Turkic *keŋe- (“advice; to consult, to seek advice”).
кеңеш • (keŋeş) (Arabic spelling كەڭەش)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | кеңеш keŋeş |
кеңештер keŋeşter |
| genitive (илик) | кеңештин keŋeştin |
кеңештердин keŋeşterdin |
| dative (барыш) | кеңешке keŋeşke |
кеңештерге keŋeşterge |
| accusative (табыш) | кеңешти keŋeşti |
кеңештерди keŋeşterdi |
| locative (жатыш) | кеңеште keŋeşte |
кеңештерде keŋeşterde |
| ablative (чыгыш) | кеңештен keŋeşten |
кеңештерден keŋeşterden |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | кеңешим keŋeşim |
кеңештерим keŋeşterim |
| genitive | кеңешимдин keŋeşimdin |
кеңештеримдин keŋeşterimdin |
| dative | кеңешиме keŋeşime |
кеңештериме keŋeşterime |
| accusative | кеңешимди keŋeşimdi |
кеңештеримди keŋeşterimdi |
| locative | кеңешимде keŋeşimde |
кеңештеримде keŋeşterimde |
| ablative | кеңешимден keŋeşimden |
кеңештеримден keŋeşterimden |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | кеңешиң keŋeşiŋ |
кеңештериң keŋeşteriŋ |
| genitive | кеңешиңдин keŋeşiŋdin |
кеңештериңдин keŋeşteriŋdin |
| dative | кеңешиңе keŋeşiŋe |
кеңештериңе keŋeşteriŋe |
| accusative | кеңешиңди keŋeşiŋdi |
кеңештериңди keŋeşteriŋdi |
| locative | кеңешиңде keŋeşiŋde |
кеңештериңде keŋeşteriŋde |
| ablative | кеңешиңден keŋeşiŋden |
кеңештериңден keŋeşteriŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | кеңешиңиз keŋeşiŋiz |
кеңештериңиз keŋeşteriŋiz |
| genitive | кеңешиңиздин keŋeşiŋizdin |
кеңештериңиздин keŋeşteriŋizdin |
| dative | кеңешиңизге keŋeşiŋizge |
кеңештериңизге keŋeşteriŋizge |
| accusative | кеңешиңизди keŋeşiŋizdi |
кеңештериңизди keŋeşteriŋizdi |
| locative | кеңешиңизде keŋeşiŋizde |
кеңештериңизде keŋeşteriŋizde |
| ablative | кеңешиңизден keŋeşiŋizden |
кеңештериңизден keŋeşteriŋizden |