From Proto-Turkic *kenče (“young”).
кинйә • (kinyə)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | кинйә (kinyə) | кинйәләр (kinyələr) |
definite genitive | кинйәнең (kinyəneñ) | кинйәләрҙең (kinyələrźeñ) |
dative | кинйәгә (kinyəgə) | кинйәләргә (kinyələrgə) |
definite accusative | кинйәне (kinyəne) | кинйәләрҙе (kinyələrźe) |
locative | кинйәлә (kinyələ) | кинйәләрҙә (kinyələrźə) |
ablative | кинйәнән (kinyənən) | кинйәләрҙән (kinyələrźən) |