кол (kol, “hand”) + кап (kap, “sack, bag”).
кол кап • (kol kap) (Arabic spelling قول قاپ)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | кол кап kol kap |
кол каптар kol kaptar |
genitive (илик) | кол каптын kol kaptın |
кол каптардын kol kaptardın |
dative (барыш) | кол капка kol kapka |
кол каптарга kol kaptarga |
accusative (табыш) | кол капты kol kaptı |
кол каптарды kol kaptardı |
locative (жатыш) | кол капта kol kapta |
кол каптарда kol kaptarda |
ablative (чыгыш) | кол каптан kol kaptan |
кол каптардан kol kaptardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | кол капым kol kapım |
кол каптарым kol kaptarım |
genitive | кол капымдын kol kapımdın |
кол каптарымдын kol kaptarımdın |
dative | кол капыма kol kapıma |
кол каптарыма kol kaptarıma |
accusative | кол капымды kol kapımdı |
кол каптарымды kol kaptarımdı |
locative | кол капымда kol kapımda |
кол каптарымда kol kaptarımda |
ablative | кол капымдан kol kapımdan |
кол каптарымдан kol kaptarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | кол капың kol kapıŋ |
кол каптарың kol kaptarıŋ |
genitive | кол капыңдын kol kapıŋdın |
кол каптарыңдын kol kaptarıŋdın |
dative | кол капыңа kol kapıŋa |
кол каптарыңа kol kaptarıŋa |
accusative | кол капыңды kol kapıŋdı |
кол каптарыңды kol kaptarıŋdı |
locative | кол капыңда kol kapıŋda |
кол каптарыңда kol kaptarıŋda |
ablative | кол капыңдан kol kapıŋdan |
кол каптарыңдан kol kaptarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | кол капыңыз kol kapıŋız |
кол каптарыңыз kol kaptarıŋız |
genitive | кол капыңыздын kol kapıŋızdın |
кол каптарыңыздын kol kaptarıŋızdın |
dative | кол капыңызга kol kapıŋızga |
кол каптарыңызга kol kaptarıŋızga |
accusative | кол капыңызды kol kapıŋızdı |
кол каптарыңызды kol kaptarıŋızdı |
locative | кол капыңызда kol kapıŋızda |
кол каптарыңызда kol kaptarıŋızda |
ablative | кол капыңыздан kol kapıŋızdan |
кол каптарыңыздан kol kaptarıŋızdan |