Borrowed from Ancient Greek κῶμα (kôma, “deep sleep”).
ко́ма • (kóma) f (uncountable)
singular | |
---|---|
indefinite | ко́ма kóma |
definite | ко́мата kómata |
кома • (koma)
кома • (koma) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | кома (koma) | коми (komi) |
definite unspecified | комата (komata) | комите (komite) |
definite proximal | комава (komava) | комиве (komive) |
definite distal | комана (komana) | комине (komine) |
vocative | комо (komo) | коми (komi) |
From Ancient Greek κόμμα (kómma).
ко́ма • (kóma) n
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ко́ма (kóma) | ко́мата (kómata) |
oblique | ко́ма (kóma) | ко́матас (kómatas) |
*) Some dialects don't use the oblique plural form, instead using the nominative plural.
ко́ма • (kóma)
ко́ма • (kóma) f inan (genitive ко́мы, nominative plural ко́мы, genitive plural ком, relational adjective комато́зный)
ко́ма • (kóma) m inan
ко̏ма f (Latin spelling kȍma)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ко̏ма | коме |
genitive | коме | ко̑ма̄ |
dative | коми | комама |
accusative | кому | коме |
vocative | комо | коме |
locative | коми | комама |
instrumental | комом | комама |
Borrowed from Ancient Greek κῶμα (kôma, “deep sleep”).
ко́ма • (kóma) f inan (genitive ко́ми, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | ко́ма kóma |
genitive | ко́ми kómy |
dative | ко́мі kómi |
accusative | ко́му kómu |
instrumental | ко́мою kómoju |
locative | ко́мі kómi |
vocative | ко́мо kómo |
From Latin comma, from Ancient Greek κόμμα (kómma), from κόπτω (kóptō, “I cut”).
ко́ма • (kóma) f inan (genitive ко́ми, nominative plural ко́ми, genitive plural ком)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ко́ма kóma |
ко́ми kómy |
genitive | ко́ми kómy |
ком kom |
dative | ко́мі kómi |
ко́мам kómam |
accusative | ко́му kómu |
ко́ми kómy |
instrumental | ко́мою kómoju |
ко́мами kómamy |
locative | ко́мі kómi |
ко́мах kómax |
vocative | ко́мо kómo |
ко́ми kómy |