ко́шык • (kóšyk) m inan (genitive ко́шыка, nominative plural ко́шыкі, genitive plural ко́шыкаў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ко́шык kóšyk |
ко́шыкі kóšyki |
genitive | ко́шыка kóšyka |
ко́шыкаў kóšykaŭ |
dative | ко́шыку kóšyku |
ко́шыкам kóšykam |
accusative | ко́шык kóšyk |
ко́шыкі kóšyki |
instrumental | ко́шыкам kóšykam |
ко́шыкамі kóšykami |
locative | ко́шыку kóšyku |
ко́шыках kóšykax |
count form | — | ко́шыкі1 kóšyki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.