From Proto-Turkic *kirpi (“hedgehog”).
кірпі • (kırpı)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кірпі (kırpı) | кірпілер (kırpıler) |
genitive | кірпінің (kırpınıñ) | кірпілердің (kırpılerdıñ) |
dative | кірпіге (kırpıge) | кірпілерге (kırpılerge) |
accusative | кірпіні (kırpını) | кірпілерді (kırpılerdı) |
locative | кірпіде (kırpıde) | кірпілерде (kırpılerde) |
ablative | кірпіден (kırpıden) | кірпілерден (kırpılerden) |
instrumental | кірпімен (kırpımen) | кірпілермен (kırpılermen) |