күн (kün) + -чө (-cö). Calque of Turkish günce
күнчө • (küncö) (Arabic spelling كۉنچۅ)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | күнчө küncö |
күнчөлөр küncölör |
| genitive (илик) | күнчөнүн küncönün |
күнчөлөрдүн küncölördün |
| dative (барыш) | күнчөгө küncögö |
күнчөлөргө küncölörgö |
| accusative (табыш) | күнчөнү küncönü |
күнчөлөрдү küncölördü |
| locative (жатыш) | күнчөдө küncödö |
күнчөлөрдө küncölördö |
| ablative (чыгыш) | күнчөдөн küncödön |
күнчөлөрдөн küncölördön |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | күнчөм küncöm |
күнчөлөрүм küncölörüm |
| genitive | күнчөмдүн küncömdün |
күнчөлөрүмдүн küncölörümdün |
| dative | күнчөмө küncömö |
күнчөлөрүмө küncölörümö |
| accusative | күнчөмдү küncömdü |
күнчөлөрүмдү küncölörümdü |
| locative | күнчөмдө küncömdö |
күнчөлөрүмдө küncölörümdö |
| ablative | күнчөмдөн küncömdön |
күнчөлөрүмдөн küncölörümdön |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | күнчөң küncöŋ |
күнчөлөрүң küncölörüŋ |
| genitive | күнчөңдүн küncöŋdün |
күнчөлөрүңдүн küncölörüŋdün |
| dative | күнчөңө küncöŋö |
күнчөлөрүңө küncölörüŋö |
| accusative | күнчөңдү küncöŋdü |
күнчөлөрүңдү küncölörüŋdü |
| locative | күнчөңдө küncöŋdö |
күнчөлөрүңдө küncölörüŋdö |
| ablative | күнчөңдөн küncöŋdön |
күнчөлөрүңдөн küncölörüŋdön |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | күнчөңүз küncöŋüz |
күнчөлөрүңүз küncölörüŋüz |
| genitive | күнчөңүздүн küncöŋüzdün |
күнчөлөрүңүздүн küncölörüŋüzdün |
| dative | күнчөңүзгө küncöŋüzgö |
күнчөлөрүңүзгө küncölörüŋüzgö |
| accusative | күнчөңүздү küncöŋüzdü |
күнчөлөрүңүздү küncölörüŋüzdü |
| locative | күнчөңүздө küncöŋüzdö |
күнчөлөрүңүздө küncölörüŋüzdö |
| ablative | күнчөңүздөн küncöŋüzdön |
күнчөлөрүңүздөн küncölörüŋüzdön |