күнөө • (künöö) (Arabic spelling كۉنۅۅ)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | күнөө künöö |
күнөөлөр künöölör |
| genitive (илик) | күнөөнүн künöönün |
күнөөлөрдүн künöölördün |
| dative (барыш) | күнөөгө künöögö |
күнөөлөргө künöölörgö |
| accusative (табыш) | күнөөнү künöönü |
күнөөлөрдү künöölördü |
| locative (жатыш) | күнөөдө künöödö |
күнөөлөрдө künöölördö |
| ablative (чыгыш) | күнөөдөн künöödön |
күнөөлөрдөн künöölördön |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | күнөөм künööm |
күнөөлөрүм künöölörüm |
| genitive | күнөөмдүн künöömdün |
күнөөлөрүмдүн künöölörümdün |
| dative | күнөөмө künöömö |
күнөөлөрүмө künöölörümö |
| accusative | күнөөмдү künöömdü |
күнөөлөрүмдү künöölörümdü |
| locative | күнөөмдө künöömdö |
күнөөлөрүмдө künöölörümdö |
| ablative | күнөөмдөн künöömdön |
күнөөлөрүмдөн künöölörümdön |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | күнөөң künööŋ |
күнөөлөрүң künöölörüŋ |
| genitive | күнөөңдүн künööŋdün |
күнөөлөрүңдүн künöölörüŋdün |
| dative | күнөөңө künööŋö |
күнөөлөрүңө künöölörüŋö |
| accusative | күнөөңдү künööŋdü |
күнөөлөрүңдү künöölörüŋdü |
| locative | күнөөңдө künööŋdö |
күнөөлөрүңдө künöölörüŋdö |
| ablative | күнөөңдөн künööŋdön |
күнөөлөрүңдөн künöölörüŋdön |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | күнөөңүз künööŋüz |
күнөөлөрүңүз künöölörüŋüz |
| genitive | күнөөңүздүн künööŋüzdün |
күнөөлөрүңүздүн künöölörüŋüzdün |
| dative | күнөөңүзгө künööŋüzgö |
күнөөлөрүңүзгө künöölörüŋüzgö |
| accusative | күнөөңүздү künööŋüzdü |
күнөөлөрүңүздү künöölörüŋüzdü |
| locative | күнөөңүздө künööŋüzdö |
күнөөлөрүңүздө künöölörüŋüzdö |
| ablative | күнөөңүздөн künööŋüzdön |
күнөөлөрүңүздөн künöölörüŋüzdön |