From *kürek (“shovel, spade”), from Proto-Turkic *küre- (“to shovel, rake up”).
Cognate with Kazakh күрек (kürek), Kyrgyz күрөк (kürök), Karachay-Balkar кюрек (kürek), Kumyk кюрек (kürek), Uzbek kurak, Southern Altai кӱрек (kürek), Shor кӱрек, Turkish kürek, Crimean Tatar kürek, Azerbaijani kürək (“shovel; spade”), Yakut күрдьэх (kürjeq).
көрәк • (körək)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | көрәк (körək) | көрәктәр (körəktər) |
definite genitive | көрәктең (körəkteñ) | көрәктәрҙең (körəktərźeñ) |
dative | көрәккә (körəkkə) | көрәктәргә (körəktərgə) |
definite accusative | көрәкте (körəkte) | көрәктәрҙе (körəktərźe) |
locative | көрәктә (körəktə) | көрәктәрҙә (körəktərźə) |
ablative | көрәктән (körəktən) | көрәктәрҙән (körəktərźən) |