From любъ (ljubŭ) + дѣꙗти (dějati).
любодѣꙗниѥ • (ljubodějanije) n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | любодѣꙗниѥ ljubodějanije |
любодѣꙗнии ljubodějanii |
любодѣꙗниꙗ ljubodějanija |
genitive | любодѣꙗниꙗ ljubodějanija |
любодѣꙗнию ljubodějaniju |
любодѣꙗнии ljubodějanii |
dative | любодѣꙗнию ljubodějaniju |
любодѣꙗниема ljubodějanijema |
любодѣꙗниемъ ljubodějanijemŭ |
accusative | любодѣꙗниѥ ljubodějanije |
любодѣꙗнии ljubodějanii |
любодѣꙗниꙗ ljubodějanija |
instrumental | любодѣꙗниемь ljubodějanijemĭ |
любодѣꙗниема ljubodějanijema |
любодѣꙗнии ljubodějanii |
locative | любодѣꙗнии ljubodějanii |
любодѣꙗнию ljubodějaniju |
любодѣꙗниихъ ljubodějaniixŭ |
vocative | любодѣꙗниѥ ljubodějanije |
любодѣꙗнии ljubodějanii |
любодѣꙗниꙗ ljubodějanija |