From Proto-Slavic *ľutъ + -ий (-yj). Cognates include Polish luty (“February”).
лю́тий • (ljútyj) m inan (genitive лю́того, nominative plural лю́ті, genitive plural лю́тих, relational adjective лютне́вий)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | лю́тий ljútyj |
лю́ті ljúti |
genitive | лю́того ljútoho |
лю́тих ljútyx |
dative | лю́тому ljútomu |
лю́тим ljútym |
accusative | лю́тий ljútyj |
лю́ті ljúti |
instrumental | лю́тим ljútym |
лю́тими ljútymy |
locative | лю́тому, лю́тім ljútomu, ljútim |
лю́тих ljútyx |
vocative | лю́тий ljútyj |
лю́ті ljúti |
лю́тий • (ljútyj) (comparative люті́ший, superlative найлюті́ший)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | лю́тий ljútyj |
лю́те, лю́теє1 ljúte, ljúteje1 |
лю́та, лю́тая1 ljúta, ljútaja1 |
лю́ті, лю́тії1 ljúti, ljútiji1 | |
genitive | лю́того ljútoho |
лю́тої ljútoji |
лю́тих ljútyx | ||
dative | лю́тому ljútomu |
лю́тій ljútij |
лю́тим ljútym | ||
accusative | animate | лю́того ljútoho |
лю́те, лю́теє1 ljúte, ljúteje1 |
лю́ту, лю́тую1 ljútu, ljútuju1 |
лю́тих ljútyx |
inanimate | лю́тий ljútyj |
лю́ті, лю́тії1 ljúti, ljútiji1 | |||
instrumental | лю́тим ljútym |
лю́тою ljútoju |
лю́тими ljútymy | ||
locative | лю́тому, лю́тім ljútomu, ljútim |
лю́тій ljútij |
лю́тих ljútyx | ||
vocative | лю́тий ljútyj |
лю́те, лю́теє1 ljúte, ljúteje1 |
лю́та, лю́тая1 ljúta, ljútaja1 |
лю́ті, лю́тії1 ljúti, ljútiji1 |
1Dated or dialectal.