Borrowed from Ottoman Turkish میمون (maymun), from Arabic مَيْمُون (maymūn).
мајмун • (majmun) m (plural мајмуни, feminine мајмунка, relational adjective мајмунски, diminutive мајмунче, augmentative мајмуниште)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | мајмун (majmun) | мајмуни (majmuni) |
| definite unspecified | мајмунот (majmunot) | мајмуните (majmunite) |
| definite proximal | мајмунов (majmunov) | мајмуниве (majmunive) |
| definite distal | мајмунон (majmunon) | мајмунине (majmunine) |
| vocative | мајмуне (majmune) | мајмуни (majmuni) |
| count form | — | мајмуна (majmuna) |
Borrowed from Ottoman Turkish میمون (maymun), from Arabic مَيْمُون (maymūn).
ма̀јмун m (Latin spelling màjmun)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ма̀јмун | ма̀јмуни |
| genitive | ма̀јмуна | ма̏јмӯна̄ |
| dative | ма̀јмуну | ма̀јмунима |
| accusative | ма̀јмуна | ма̀јмуне |
| vocative | ма̀јмуне | ма̀јмуни |
| locative | ма̀јмуну | ма̀јмунима |
| instrumental | ма̀јмуном | ма̀јмунима |