мајор • (major) m (plural мајори)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | мајор (major) | мајори (majori) |
| definite unspecified | мајорот (majorot) | мајорите (majorite) |
| definite proximal | мајоров (majorov) | мајориве (majorive) |
| definite distal | мајорон (majoron) | мајорине (majorine) |
| vocative | мајоре (majore) | мајори (majori) |
| count form | — | мајора (majora) |
From German Major, from Latin maior.
ма̀јо̄р m (Latin spelling màjōr)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ма̀јо̄р | мајори |
| genitive | мајо́ра | мајора |
| dative | мајору | мајорима |
| accusative | мајора | мајоре |
| vocative | ма̏јо̄ре | мајори |
| locative | мајору | мајорима |
| instrumental | мајором | мајорима |