From Proto-Slavic *mьlčàti. Cognate with Russian молча́ть (molčátʹ).
маўча́ць • (maŭčácʹ) impf (perfective замо́ўкнуць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | маўча́ць maŭčácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | маўчучы́ maŭčučý |
маўча́ўшы maŭčáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
маўчу́ maŭčú |
бу́ду маўча́ць búdu maŭčácʹ |
2nd singular ты |
маўчы́ш maŭčýš |
бу́дзеш маўча́ць búdzješ maŭčácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
маўчы́ць maŭčýcʹ |
бу́дзе маўча́ць búdzje maŭčácʹ |
1st plural мы |
маўчы́м maŭčým |
бу́дзем маўча́ць búdzjem maŭčácʹ |
2nd plural вы |
маўчыце́ maŭčycjé |
бу́дзеце маўча́ць búdzjecje maŭčácʹ |
3rd plural яны́ |
маўча́ць maŭčácʹ |
бу́дуць маўча́ць búducʹ maŭčácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | маўчы́ maŭčý |
маўчы́це maŭčýcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
маўча́ў maŭčáŭ |
маўча́лі maŭčáli |
feminine я / ты / яна́ |
маўча́ла maŭčála | |
neuter яно́ |
маўча́ла maŭčála |