менува • (menuva) third-singular present, impf (perfective смени or измени)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | менувал | — | adjectival participle | менуван | ||
| feminine | менувала | — | adverbial participle | менувајќи | ||
| neuter | менувало | — | verbal noun | менување | ||
| plural | менувале | — | perfect participle | менувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | менувам | менував | — | — | ||
| 2nd singular | менуваш | менуваше | — | менувај | ||
| 3rd singular | менува | менуваше | — | — | ||
| 1st plural | менуваме | менувавме | — | — | ||
| 2nd plural | менувате | менувавте | — | менувајте | ||
| 3rd plural | менуваат | менуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум менувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам менувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев менувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав менувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал менувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе менувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам менувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе менував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав менувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум менувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал менувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би менувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал менувано | conditional of има + perfect participle | ||||