менчик • (mencik) (Arabic spelling مەنچىك)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | менчик mencik |
менчиктер mencikter |
genitive (илик) | менчиктин menciktin |
менчиктердин mencikterdin |
dative (барыш) | менчикке mencikke |
менчиктерге mencikterge |
accusative (табыш) | менчикти mencikti |
менчиктерди mencikterdi |
locative (жатыш) | менчикте mencikte |
менчиктерде mencikterde |
ablative (чыгыш) | менчиктен mencikten |
менчиктерден mencikterden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | менчиким mencikim |
менчиктерим mencikterim |
genitive | менчикимдин mencikimdin |
менчиктеримдин mencikterimdin |
dative | менчикиме mencikime |
менчиктериме mencikterime |
accusative | менчикимди mencikimdi |
менчиктеримди mencikterimdi |
locative | менчикимде mencikimde |
менчиктеримде mencikterimde |
ablative | менчикимден mencikimden |
менчиктеримден mencikterimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | менчикиң mencikiŋ |
менчиктериң mencikteriŋ |
genitive | менчикиңдин mencikiŋdin |
менчиктериңдин mencikteriŋdin |
dative | менчикиңе mencikiŋe |
менчиктериңе mencikteriŋe |
accusative | менчикиңди mencikiŋdi |
менчиктериңди mencikteriŋdi |
locative | менчикиңде mencikiŋde |
менчиктериңде mencikteriŋde |
ablative | менчикиңден mencikiŋden |
менчиктериңден mencikteriŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | менчикиңиз mencikiŋiz |
менчиктериңиз mencikteriŋiz |
genitive | менчикиңиздин mencikiŋizdin |
менчиктериңиздин mencikteriŋizdin |
dative | менчикиңизге mencikiŋizge |
менчиктериңизге mencikteriŋizge |
accusative | менчикиңизди mencikiŋizdi |
менчиктериңизди mencikteriŋizdi |
locative | менчикиңизде mencikiŋizde |
менчиктериңизде mencikteriŋizde |
ablative | менчикиңизден mencikiŋizden |
менчиктериңизден mencikteriŋizden |