Inherited from Proto-Slavic *mьňьjь, from Proto-Indo-European *mey- (“small, little”), whence English minor.
ме́ньший • (ménʹšij)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | ме́ньший ménʹšij |
ме́ньшее ménʹšeje |
ме́ньшая ménʹšaja |
ме́ньшие ménʹšije | |
genitive | ме́ньшего ménʹševo |
ме́ньшей ménʹšej |
ме́ньших ménʹšix | ||
dative | ме́ньшему ménʹšemu |
ме́ньшей ménʹšej |
ме́ньшим ménʹšim | ||
accusative | animate | ме́ньшего ménʹševo |
ме́ньшее ménʹšeje |
ме́ньшую ménʹšuju |
ме́ньших ménʹšix |
inanimate | ме́ньший ménʹšij |
ме́ньшие ménʹšije | |||
instrumental | ме́ньшим ménʹšim |
ме́ньшей, ме́ньшею ménʹšej, ménʹšeju |
ме́ньшими ménʹšimi | ||
prepositional | ме́ньшем ménʹšem |
ме́ньшей ménʹšej |
ме́ньших ménʹšix |