Inherited from Proto-Slavic *měna.
меня́ть • (menjátʹ) impf (perfective поменя́ть or обменя́ть)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | меня́ть menjátʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | меня́ющий menjájuščij |
меня́вший menjávšij |
passive | меня́емый menjájemyj |
ме́нянный ménjannyj |
adverbial | меня́я menjája |
меня́в menjáv, меня́вши menjávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | меня́ю menjáju |
бу́ду меня́ть búdu menjátʹ |
2nd singular (ты) | меня́ешь menjáješʹ |
бу́дешь меня́ть búdešʹ menjátʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | меня́ет menjájet |
бу́дет меня́ть búdet menjátʹ |
1st plural (мы) | меня́ем menjájem |
бу́дем меня́ть búdem menjátʹ |
2nd plural (вы) | меня́ете menjájete |
бу́дете меня́ть búdete menjátʹ |
3rd plural (они́) | меня́ют menjájut |
бу́дут меня́ть búdut menjátʹ |
imperative | singular | plural |
меня́й menjáj |
меня́йте menjájte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | меня́л menjál |
меня́ли menjáli |
feminine (я/ты/она́) | меня́ла menjála | |
neuter (оно́) | меня́ло menjálo |