From местце́ (mestcé, “place”) + -нце (-nce, diminutive suffix).
месте́нце • (mesténce) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | месте́нце mesténce |
месте́нца mesténca |
definite | месте́нцето mesténceto |
месте́нцата mesténcata |
From место (mesto) + -енце (-ence).
местенце • (mestence) n (plural местенца)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | местенце (mestence) | местенца (mestenca) |
definite unspecified | местенцето (mestenceto) | местенцата (mestencata) |
definite proximal | местенцево (mestencevo) | местенцава (mestencava) |
definite distal | местенцено (mestenceno) | местенцана (mestencana) |
vocative | местенце (mestence) | местенца (mestenca) |