механичар • (mehaničar) m (feminine механичарка, relational adjective механичарски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | механичар (mehaničar) | механичари (mehaničari) |
definite unspecified | механичарот (mehaničarot) | механичарите (mehaničarite) |
definite proximal | механичаров (mehaničarov) | механичариве (mehaničarive) |
definite distal | механичарон (mehaničaron) | механичарине (mehaničarine) |
vocative | механичаре (mehaničare) | механичари (mehaničari) |
count form | — | механичара (mehaničara) |
меха̀нича̄р m (Latin spelling mehàničār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | механичар | механичари |
genitive | механичара | механичара |
dative | механичару | механичарима |
accusative | механичара | механичаре |
vocative | механичару | механичари |
locative | механичару | механичарима |
instrumental | механичаром | механичарима |