Borrowed from Ottoman Turkish مناره (Turkish minare), from Arabic مَنَارَة (manāra).
минаре́ • (minaré) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | минаре́ minaré |
минаре́та minaréta |
definite | минаре́то minaréto |
минаре́тата minarétata |
минаре • (minare) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | минаре (minare) | минариња (minarinja) |
definite unspecified | минарето (minareto) | минарињата (minarinjata) |
definite proximal | минарево (minarevo) | минарињава (minarinjava) |
definite distal | минарено (minareno) | минарињана (minarinjana) |
vocative | минаре (minare) | минариња (minarinja) |