министр (ministr, “minister”) + -лыҡ (-lıq, “affix forming a new noun denoting a group or compendium of things”).
министрлыҡ • (ministrlıq)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | министрлыҡ (ministrlıq) | министрлыҡтар (ministrlıqtar) |
| definite genitive | министрлыҡтың (ministrlıqtıñ) | министрлыҡтарҙың (ministrlıqtarźıñ) |
| dative | министрлыҡҡа (ministrlıqqa) | министрлыҡтарға (ministrlıqtarğa) |
| definite accusative | министрлыҡты (ministrlıqtı) | министрлыҡтарҙы (ministrlıqtarźı) |
| locative | министрлыҡта (ministrlıqta) | министрлыҡтарҙа (ministrlıqtarźa) |
| ablative | министрлыҡтан (ministrlıqtan) | министрлыҡтарҙан (ministrlıqtarźan) |