мирас (definite accusative мирасы, plural мираслар)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мирас | мираслар |
definite accusative | мирасы | мираслары |
dative | мираса | мираслара |
locative | мирасда | мирасларда |
ablative | мирасдан | мираслардан |
definite genitive | мирасын | мираслары |
From Persian میراث, from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ). Doublet of мұра (mūra).
мирас • (miras)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мирас (miras) | мирастар (mirastar) |
genitive | мирастың (mirastyñ) | мирастардың (mirastardyñ) |
dative | мирасқа (mirasqa) | мирастарға (mirastarğa) |
accusative | мирасты (mirasty) | мирастарды (mirastardy) |
locative | мираста (mirasta) | мирастарда (mirastarda) |
ablative | мирастан (mirastan) | мирастардан (mirastardan) |
instrumental | мираспен (miraspen) | мирастармен (mirastarmen) |