From над- (nad-, “super-”) + звича́йний (zvyčájnyj, “ordinary, usual”). Compare Polish nadzwyczajny.
надзвича́йний • (nadzvyčájnyj) (adverb надзвича́йно)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | надзвича́йний nadzvyčájnyj |
надзвича́йне nadzvyčájne |
надзвича́йна nadzvyčájna |
надзвича́йні nadzvyčájni | |
genitive | надзвича́йного nadzvyčájnoho |
надзвича́йної nadzvyčájnoji |
надзвича́йних nadzvyčájnyx | ||
dative | надзвича́йному nadzvyčájnomu |
надзвича́йній nadzvyčájnij |
надзвича́йним nadzvyčájnym | ||
accusative | animate | надзвича́йного nadzvyčájnoho |
надзвича́йне nadzvyčájne |
надзвича́йну nadzvyčájnu |
надзвича́йних nadzvyčájnyx |
inanimate | надзвича́йний nadzvyčájnyj |
надзвича́йні nadzvyčájni | |||
instrumental | надзвича́йним nadzvyčájnym |
надзвича́йною nadzvyčájnoju |
надзвича́йними nadzvyčájnymy | ||
locative | надзвича́йному, надзвича́йнім nadzvyčájnomu, nadzvyčájnim |
надзвича́йній nadzvyčájnij |
надзвича́йних nadzvyčájnyx |