накажува • (nakažuva) third-singular present, impf (perfective накаже)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | накажувал | — | adjectival participle | накажуван | ||
| feminine | накажувала | — | adverbial participle | накажувајќи | ||
| neuter | накажувало | — | verbal noun | накажување | ||
| plural | накажувале | — | perfect participle | накажувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | накажувам | накажував | — | — | ||
| 2nd singular | накажуваш | накажуваше | — | накажувај | ||
| 3rd singular | накажува | накажуваше | — | — | ||
| 1st plural | накажуваме | накажувавме | — | — | ||
| 2nd plural | накажувате | накажувавте | — | накажувајте | ||
| 3rd plural | накажуваат | накажуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум накажувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам накажувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев накажувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав накажувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал накажувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе накажувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам накажувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе накажував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав накажувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум накажувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал накажувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би накажувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал накажувано | conditional of има + perfect participle | ||||