нарани́ • (naraní)
Inherited from Proto-Slavic *naraniti.
нарани • (narani) third-singular present, pf (imperfective рани or наранува)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | наранел | наранил | adjectival participle | наранет | ||
feminine | наранела | наранила | adverbial participle | — | ||
neuter | наранело | наранило | verbal noun | — | ||
plural | наранеле | нараниле | perfect participle | нарането | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | наранам | наранев | наранив | — | ||
2nd singular | нараниш | наранеше | нарани | нарани | ||
3rd singular | нарани | наранеше | нарани | — | ||
1st plural | нараниме | нараневме | наранивме | — | ||
2nd plural | нараните | нараневте | наранивте | наранете | ||
3rd plural | наранат | наранеа | наранија | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум наранил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам нарането | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев наранил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав нарането | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал нарането | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе наранам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам нарането | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе наранев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав нарането | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум наранел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал нарането | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би наранил | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал нарането | conditional of има + perfect participle |