научува • (naučuva) third-singular present, impf (perfective научи)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | научувал | — | adjectival participle | научуван | ||
feminine | научувала | — | adverbial participle | научувајќи | ||
neuter | научувало | — | verbal noun | научување | ||
plural | научувале | — | perfect participle | научувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | научувам | научував | — | — | ||
2nd singular | научуваш | научуваше | — | научувај | ||
3rd singular | научува | научуваше | — | — | ||
1st plural | научуваме | научувавме | — | — | ||
2nd plural | научувате | научувавте | — | научувајте | ||
3rd plural | научуваат | научуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум научувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам научувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев научувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав научувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал научувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе научувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам научувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе научував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав научувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум научувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал научувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би научувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал научувано | conditional of има + perfect participle |