необхі́дний (neobxídnyj) + -ість (-istʹ). Compare Russian необходи́мость (neobxodímostʹ).
необхі́дність • (neobxídnistʹ) f inan (genitive необхі́дності or необхі́дности, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | необхі́дність neobxídnistʹ |
genitive | необхі́дності, необхі́дности neobxídnosti, neobxídnosty |
dative | необхі́дності neobxídnosti |
accusative | необхі́дність neobxídnistʹ |
instrumental | необхі́дністю neobxídnistju |
locative | необхі́дності neobxídnosti |
vocative | необхі́дносте neobxídnoste |