неприя́тель (neprijátelʹ) + -ница (-nica)
неприя́тельница • (neprijátelʹnica) f anim (genitive неприя́тельницы, nominative plural неприя́тельницы, genitive plural неприя́тельниц, masculine неприя́тель)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | неприя́тельница neprijátelʹnica |
неприя́тельницы neprijátelʹnicy |
genitive | неприя́тельницы neprijátelʹnicy |
неприя́тельниц neprijátelʹnic |
dative | неприя́тельнице neprijátelʹnice |
неприя́тельницам neprijátelʹnicam |
accusative | неприя́тельницу neprijátelʹnicu |
неприя́тельниц neprijátelʹnic |
instrumental | неприя́тельницей, неприя́тельницею neprijátelʹnicej, neprijátelʹniceju |
неприя́тельницами neprijátelʹnicami |
prepositional | неприя́тельнице neprijátelʹnice |
неприя́тельницах neprijátelʹnicax |