овенува • (ovenuva) third-singular present, impf (perfective овене)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | овенувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | овенувала | — | adverbial participle | овенувајќи | ||
| neuter | овенувало | — | verbal noun | овенување | ||
| plural | овенувале | — | perfect participle | овенувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | овенувам | овенував | — | — | ||
| 2nd singular | овенуваш | овенуваше | — | овенувај | ||
| 3rd singular | овенува | овенуваше | — | — | ||
| 1st plural | овенуваме | овенувавме | — | — | ||
| 2nd plural | овенувате | овенувавте | — | овенувајте | ||
| 3rd plural | овенуваат | овенуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум овенувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам овенувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев овенувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав овенувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал овенувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе овенувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам овенувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе овенував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав овенувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум овенувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал овенувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би овенувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал овенувано | conditional of има + perfect participle | ||||