одлу́тати pf (Latin spelling odlútati)
Infinitive: одлутати | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: одлу́та̄вши | Verbal noun: — | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | одлутам | одлуташ | одлута | одлутамо | одлутате | одлутају | |
Future | Future I | одлутат ћу1 одлутаћу |
одлутат ћеш1 одлутаћеш |
одлутат ће1 одлутаће |
одлутат ћемо1 одлутаћемо |
одлутат ћете1 одлутаћете |
одлутат ће1 одлутаће |
Future II | бу̏де̄м одлутао2 | бу̏де̄ш одлутао2 | бу̏де̄ одлутао2 | бу̏де̄мо одлутали2 | бу̏де̄те одлутали2 | бу̏дӯ одлутали2 | |
Past | Perfect | одлутао сам2 | одлутао си2 | одлутао је2 | одлутали смо2 | одлутали сте2 | одлутали су2 |
Pluperfect3 | би̏о сам одлутао2 | би̏о си одлутао2 | би̏о је одлутао2 | би́ли смо одлутали2 | би́ли сте одлутали2 | би́ли су одлутали2 | |
Aorist | одлутах | одлута | одлута | одлутасмо | одлутасте | одлуташе | |
Conditional I | одлутао бих2 | одлутао би2 | одлутао би2 | одлутали бисмо2 | одлутали бисте2 | одлутали би2 | |
Conditional II4 | би̏о бих одлутао2 | би̏о би одлутао2 | би̏о би одлутао2 | би́ли бисмо одлутали2 | би́ли бисте одлутали2 | би́ли би одлутали2 | |
Imperative | — | одлутај | — | одлутајмо | одлутајте | — | |
Active past participle | одлутао m / одлутала f / одлутало n | одлутали m / одлутале f / одлутала n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|