From одно- (odno-) + клас (klas) + -ник (-nyk). Compare Russian однокла́ссник (odnoklássnik), Belarusian аднакла́снік (adnaklásnik).
однокла́сник • (odnoklásnyk) m pers (genitive однокла́сника, nominative plural однокла́сники, genitive plural однокла́сників, female equivalent однокла́сниця)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | однокла́сник odnoklásnyk |
однокла́сники odnoklásnyky |
genitive | однокла́сника odnoklásnyka |
однокла́сників odnoklásnykiv |
dative | однокла́сникові, однокла́снику odnoklásnykovi, odnoklásnyku |
однокла́сникам odnoklásnykam |
accusative | однокла́сника odnoklásnyka |
однокла́сників odnoklásnykiv |
instrumental | однокла́сником odnoklásnykom |
однокла́сниками odnoklásnykamy |
locative | однокла́сникові, однокла́снику odnoklásnykovi, odnoklásnyku |
однокла́сниках odnoklásnykax |
vocative | однокла́снику odnoklásnyku |
однокла́сники odnoklásnyky |