одучи • (oduči) third-singular present, pf (imperfective одучува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | одучел | одучил | adjectival participle | одучен | ||
| feminine | одучела | одучила | adverbial participle | — | ||
| neuter | одучело | одучило | verbal noun | — | ||
| plural | одучеле | одучиле | perfect participle | одучено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | одучам | одучев | одучив | — | ||
| 2nd singular | одучиш | одучеше | одучи | одучи | ||
| 3rd singular | одучи | одучеше | одучи | — | ||
| 1st plural | одучиме | одучевме | одучивме | — | ||
| 2nd plural | одучите | одучевте | одучивте | одучете | ||
| 3rd plural | одучат | одучеа | одучија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум одучил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам одучено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев одучил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав одучено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал одучено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе одучам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам одучено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе одучев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав одучено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум одучел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал одучено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би одучил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал одучено | conditional of има + perfect participle | ||||