одучува • (odučuva) third-singular present, impf (perfective одучи)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | одучувал | — | adjectival participle | одучуван | ||
feminine | одучувала | — | adverbial participle | одучувајќи | ||
neuter | одучувало | — | verbal noun | одучување | ||
plural | одучувале | — | perfect participle | одучувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | одучувам | одучував | — | — | ||
2nd singular | одучуваш | одучуваше | — | одучувај | ||
3rd singular | одучува | одучуваше | — | — | ||
1st plural | одучуваме | одучувавме | — | — | ||
2nd plural | одучувате | одучувавте | — | одучувајте | ||
3rd plural | одучуваат | одучуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум одучувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам одучувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев одучувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав одучувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал одучувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе одучувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам одучувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе одучував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав одучувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум одучувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал одучувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би одучувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал одучувано | conditional of има + perfect participle |