оптегнува • (optegnuva) third-singular present, impf (perfective оптегне)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | оптегнувал | — | adjectival participle | оптегнуван | ||
| feminine | оптегнувала | — | adverbial participle | оптегнувајќи | ||
| neuter | оптегнувало | — | verbal noun | оптегнување | ||
| plural | оптегнувале | — | perfect participle | оптегнувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | оптегнувам | оптегнував | — | — | ||
| 2nd singular | оптегнуваш | оптегнуваше | — | оптегнувај | ||
| 3rd singular | оптегнува | оптегнуваше | — | — | ||
| 1st plural | оптегнуваме | оптегнувавме | — | — | ||
| 2nd plural | оптегнувате | оптегнувавте | — | оптегнувајте | ||
| 3rd plural | оптегнуваат | оптегнуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум оптегнувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам оптегнувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев оптегнувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав оптегнувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал оптегнувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе оптегнувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам оптегнувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе оптегнував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав оптегнувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум оптегнувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал оптегнувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би оптегнувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал оптегнувано | conditional of има + perfect participle | ||||