From Proto-Turkic *orun. Compare to Southern Altai орын (orïn), Bashkir урын (urın), Kazakh орын (oryn), Turkish orun, etc.
орун • (orun) (Arabic spelling ورۇن)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | орун orun |
орундар orundar |
| genitive (илик) | орундун orundun |
орундардын orundardın |
| dative (барыш) | орунга orunga |
орундарга orundarga |
| accusative (табыш) | орунду orundu |
орундарды orundardı |
| locative (жатыш) | орунда orunda |
орундарда orundarda |
| ablative (чыгыш) | орундан orundan |
орундардан orundardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | орунум orunum |
орундарым orundarım |
| genitive | орунумдун orunumdun |
орундарымдын orundarımdın |
| dative | орунума orunuma |
орундарыма orundarıma |
| accusative | орунумду orunumdu |
орундарымды orundarımdı |
| locative | орунумда orunumda |
орундарымда orundarımda |
| ablative | орунумдан orunumdan |
орундарымдан orundarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | орунуң orunuŋ |
орундарың orundarıŋ |
| genitive | орунуңдун orunuŋdun |
орундарыңдын orundarıŋdın |
| dative | орунуңа orunuŋa |
орундарыңа orundarıŋa |
| accusative | орунуңду orunuŋdu |
орундарыңды orundarıŋdı |
| locative | орунуңда orunuŋda |
орундарыңда orundarıŋda |
| ablative | орунуңдан orunuŋdan |
орундарыңдан orundarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | орунуңуз orunuŋuz |
орундарыңыз orundarıŋız |
| genitive | орунуңуздун orunuŋuzdun |
орундарыңыздын orundarıŋızdın |
| dative | орунуңузга orunuŋuzga |
орундарыңызга orundarıŋızga |
| accusative | орунуңузду orunuŋuzdu |
орундарыңызды orundarıŋızdı |
| locative | орунуңузда orunuŋuzda |
орундарыңызда orundarıŋızda |
| ablative | орунуңуздан orunuŋuzdan |
орундарыңыздан orundarıŋızdan |
From Proto-Turkic *orun. Compare Bashkir урын (urın, “place, bed”) and Yakut орон (oron, “bed”).
орун • (orun)