осуети • (osueti) third-singular present, pf (imperfective осуетува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | осуетел | осуетил | adjectival participle | осуетен | ||
| feminine | осуетела | осуетила | adverbial participle | — | ||
| neuter | осуетело | осуетило | verbal noun | — | ||
| plural | осуетеле | осуетиле | perfect participle | осуетено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | осуетам | осуетев | осуетив | — | ||
| 2nd singular | осуетиш | осуетеше | осуети | осуети | ||
| 3rd singular | осуети | осуетеше | осуети | — | ||
| 1st plural | осуетиме | осуетевме | осуетивме | — | ||
| 2nd plural | осуетите | осуетевте | осуетивте | осуетете | ||
| 3rd plural | осуетат | осуетеа | осуетија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум осуетил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам осуетено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев осуетил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав осуетено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал осуетено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе осуетам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам осуетено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе осуетев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав осуетено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум осуетел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал осуетено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би осуетил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал осуетено | conditional of има + perfect participle | ||||