From отур- (otur-, “to sit”) + -гуч (-guc, “-inator”).
отургуч • (oturguc) (Arabic spelling وتۇرعۇچ)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | отургуч oturguc |
отургучтар oturguctar |
genitive (илик) | отургучтун oturguctun |
отургучтардын oturguctardın |
dative (барыш) | отургучка oturgucka |
отургучтарга oturguctarga |
accusative (табыш) | отургучту oturguctu |
отургучтарды oturguctardı |
locative (жатыш) | отургучта oturgucta |
отургучтарда oturguctarda |
ablative (чыгыш) | отургучтан oturguctan |
отургучтардан oturguctardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | отургучум oturgucum |
отургучтарым oturguctarım |
genitive | отургучумдун oturgucumdun |
отургучтарымдын oturguctarımdın |
dative | отургучума oturgucuma |
отургучтарыма oturguctarıma |
accusative | отургучумду oturgucumdu |
отургучтарымды oturguctarımdı |
locative | отургучумда oturgucumda |
отургучтарымда oturguctarımda |
ablative | отургучумдан oturgucumdan |
отургучтарымдан oturguctarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | отургучуң oturgucuŋ |
отургучтарың oturguctarıŋ |
genitive | отургучуңдун oturgucuŋdun |
отургучтарыңдын oturguctarıŋdın |
dative | отургучуңа oturgucuŋa |
отургучтарыңа oturguctarıŋa |
accusative | отургучуңду oturgucuŋdu |
отургучтарыңды oturguctarıŋdı |
locative | отургучуңда oturgucuŋda |
отургучтарыңда oturguctarıŋda |
ablative | отургучуңдан oturgucuŋdan |
отургучтарыңдан oturguctarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | отургучуңуз oturgucuŋuz |
отургучтарыңыз oturguctarıŋız |
genitive | отургучуңуздун oturgucuŋuzdun |
отургучтарыңыздын oturguctarıŋızdın |
dative | отургучуңузга oturgucuŋuzga |
отургучтарыңызга oturguctarıŋızga |
accusative | отургучуңузду oturgucuŋuzdu |
отургучтарыңызды oturguctarıŋızdı |
locative | отургучуңузда oturgucuŋuzda |
отургучтарыңызда oturguctarıŋızda |
ablative | отургучуңуздан oturgucuŋuzdan |
отургучтарыңыздан oturguctarıŋızdan |