оу- (u-) + пити (piti), from Proto-Slavic *piti (“to drink”).
оупити • (upiti) pf
singular | dual | plural | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
азъ (azŭ) | тꙑ (ty) | тъ (tŭ) | вѣ (vě) | ва (va) | та (ta) | мꙑ (my) | вꙑ (vy) | ти (ti) | |||||||||
оупьѭ сѧ (upĭjǫ sę) | оупьѥши сѧ (upĭješi sę) | оупьѥтъ сѧ (upĭjetŭ sę) | оупьѥвѣ сѧ (upĭjevě sę) | оупьѥта сѧ (upĭjeta sę) | оупьѥте сѧ (upĭjete sę) | оупьѥмъ сѧ (upĭjemŭ sę) | оупьѥте сѧ (upĭjete sę) | оупьѭтъ сѧ (upĭjǫtŭ sę) |