оучити

Hello, you have come here looking for the meaning of the word оучити. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word оучити, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say оучити in singular and plural. Everything you need to know about the word оучити you have here. The definition of the word оучити will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofоучити, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: учити

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *učiti.

Verb

оучити (učitiimpf

  1. to teach

Conjugation

Conjugation of оучити
infinitive оучити (učiti)
supine оучитъ (učitŭ)
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
l-participle оучилъ (učilŭ) оучило (učilo) оучила (učila) оучила (učila) оучилѣ (učilě) оучилѣ (učilě) оучили (učili) оучила (učila) оучилꙑ (učily)
singular dual plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
азъ тꙑ тъ вѣ ва та мꙑ вꙑ ти
present оучѫ (učǫ) оучиши (učiši) оучитъ (učitŭ) оучивѣ (učivě) оучита (učita) оучите, оучита (učite, učita) оучимъ (učimŭ) оучите (učite) оучѧтъ (učętŭ)
imperfect оучаахъ (učaaxŭ) оучааше (učaaše) оучааше (učaaše) оучааховѣ (učaaxově) оучаашета (učaašeta) оучаашете, оучаашета (učaašete, učaašeta) оучаахомъ (učaaxomŭ) оучаашете (učaašete) оучаахѫ (učaaxǫ)
aorist оучихъ (učixŭ) оучи (uči) оучи (uči) оучиховѣ (učixově) оучиста (učista) оучисте, оучиста (učiste, učista) оучихомъ (učixomŭ) оучисте (učiste) оучишѧ (učišę)
perfect1 Use the l-participle of оучити and the present tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → оучилъ ѥсмь
pluperfect1 Use the l-participle of оучити and the imperfective aorist or imperfect tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → оучилъ бѣхъ or оучилъ бѣахъ
future perfect1 Use the l-participle of оучити and the future tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → оучилъ бѫдѫ
conditional1 Use the l-participle of оучити and the conditional mood2 or perfective aorist tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → оучилъ бимь or оучилъ бꙑхъ
imperative оучи (uči) оучи (uči) оучивѣ (učivě) оучита (učita) оучимъ (učimŭ) оучите (učite)

1 Except first/second-person neuter singular/dual/plural.
2 The dual forms are unattested.
See also Old Church Slavonic grammar § Verbs on WikipediaWikipedia .

Present active participle of оучити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative оучѧ (učę) оучѧщи (učęšti) оучѧща (učęšta) оучѧщи (učęšti) оучѧще (učęšte) оучѧща (učęšta) оучѧщѧ (učęštę)
genitive оучѧща (učęšta) оучѧщѧ (učęštę) оучѧщоу (učęštu) оучѧщь (učęštĭ)
dative оучѧщоу (učęštu) оучѧщи (učęšti) оучѧщема (učęštema) оучѧщама (učęštama) оучѧщемъ (učęštemŭ) оучѧщамъ (učęštamŭ)
accusative оучѧщь (učęštĭ) оучѧще (učęšte) оучѧщѫ (učęštǫ) оучѧща (učęšta) оучѧщи (učęšti) оучѧщѧ (učęštę) оучѧща (učęšta) оучѧщѧ (učęštę)
instrumental оучѧщемь (učęštemĭ) оучѧщеѭ (učęštejǫ) оучѧщема (učęštema) оучѧщама (učęštama) оучѧщи (učęšti) оучѧщами (učęštami)
locative оучѧщи (učęšti) оучѧщоу (učęštu) оучѧщихъ (učęštixŭ) оучѧщахъ (učęštaxŭ)
long forms
nominative оучѧи (učęi) оучѧщеѥ (učęšteje) оучѧщиꙗ (učęštija) оучѧщаꙗ (učęštaja) оучѧщии (učęštii) оучѧщеи, оучѧщии (učęštei, učęštii) оучѧщаꙗ (učęštaja) оучѧщѧѩ (učęštęję)
genitive оучѧщаѥго (učęštajego) оучѧщѧѩ (učęštęję) оучѧщоую (učęštuju) оучѧщиихъ (učęštiixŭ)
dative оучѧщоуѥмоу (učęštujemu) оучѧщии (učęštii) оучѧщиима (učęštiima) оучѧщиимъ (učęštiimŭ)
accusative оучѧщии (učęštii) оучѧщеѥ (učęšteje) оучѧщѫѭ (učęštǫjǫ) оучѧщаꙗ (učęštaja) оучѧщии (učęštii) оучѧщѧѩ (učęštęję) оучѧщаꙗ (učęštaja) оучѧщѧѩ (učęštęję)
instrumental оучѧщиимь (učęštiimĭ) оучѧщѫѭ (učęštǫjǫ) оучѧщиима (učęštiima) оучѧщиими (učęštiimi)
locative оучѧщиимь (učęštiimĭ) оучѧщии (učęštii) оучѧщоую (učęštuju) оучѧщиихъ (učęštiixŭ)
Present passive participle of оучити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative оучимъ (učimŭ) оучимо (učimo) оучима (učima) оучима (učima) оучимѣ (učimě) оучими (učimi) оучима (učima) оучимꙑ (učimy)
genitive оучима (učima) оучимꙑ (učimy) оучимоу (učimu) оучимъ (učimŭ)
dative оучимоу (učimu) оучимѣ (učimě) оучимома (učimoma) оучимама (učimama) оучимомъ (učimomŭ) оучимамъ (učimamŭ)
accusative оучимъ (učimŭ) оучимо (učimo) оучимѫ (učimǫ) оучима (učima) оучимѣ (učimě) оучимꙑ (učimy) оучима (učima) оучимꙑ (učimy)
instrumental оучимомь (učimomĭ) оучимоѭ (učimojǫ) оучимома (učimoma) оучимама (učimama) оучимꙑ (učimy) оучимами (učimami)
locative оучимѣ (učimě) оучимоу (učimu) оучимѣхъ (učiměxŭ) оучимахъ (učimaxŭ)
long forms
nominative оучимꙑи (učimyi) оучимоѥ (učimoje) оучимаꙗ (učimaja) оучимаꙗ (učimaja) оучимѣи (učiměi) оучимии (učimii) оучимаꙗ (učimaja) оучимꙑѩ (učimyję)
genitive оучимaѥго (učimajego) оучимꙑѩ (učimyję) оучимоую (učimuju) оучимꙑихъ (učimyixŭ)
dative оучимоуѥмоу (učimujemu) оучимѣи (učiměi) оучимꙑима (učimyima) оучимꙑимъ (učimyimŭ)
accusative оучимꙑи (učimyi) оучимоѥ (učimoje) оучимѫѭ (učimǫjǫ) оучимаꙗ (učimaja) оучимѣи (učiměi) оучимꙑѩ (učimyję) оучимаꙗ (učimaja) оучимꙑѩ (učimyję)
instrumental оучимꙑимь (učimyimĭ) оучимѫѭ (učimǫjǫ) оучимꙑима (učimyima) оучимꙑими (učimyimi)
locative оучимѣѥмь (učimějemĭ) оучимѣи (učiměi) оучимоую (učimuju) оучимꙑихъ (učimyixŭ)
Past active participle of оучити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative оучь, оучивъ (učĭ, učivŭ) оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьша, оучивъша (učĭša, učivŭša) оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьше, оучивъше (učĭše, učivŭše) оучьша, оучивъша (učĭša, učivŭša) оучьшѧ, оучивъшѧ (učĭšę, učivŭšę)
genitive оучьша, оучивъша (učĭša, učivŭša) оучьшѧ, оучивъшѧ (učĭšę, učivŭšę) оучьшоу, оучивъшоу (učĭšu, učivŭšu) оучьшь, оучивъшь (učĭšĭ, učivŭšĭ)
dative оучьшоу, оучивъшоу (učĭšu, učivŭšu) оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьшема, оучивъшема (učĭšema, učivŭšema) оучьшама, оучивъшама (učĭšama, učivŭšama) оучьшемъ, оучивъшемъ (učĭšemŭ, učivŭšemŭ) оучьшамъ, оучивъшамъ (učĭšamŭ, učivŭšamŭ)
accusative оучьшь, оучивъшь (učĭšĭ, učivŭšĭ) оучьше, оучивъше (učĭše, učivŭše) оучьшѫ, оучивъшѫ (učĭšǫ, učivŭšǫ) оучьша, оучивъша (učĭša, učivŭša) оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьшѧ, оучивъшѧ (učĭšę, učivŭšę) оучьша, оучивъша (učĭša, učivŭša) оучьшѧ, оучивъшѧ (učĭšę, učivŭšę)
instrumental оучьшемь, оучивъшемь (učĭšemĭ, učivŭšemĭ) оучьшеѭ, оучивъшеѭ (učĭšejǫ, učivŭšejǫ) оучьшема, оучивъшема (učĭšema, učivŭšema) оучьшама, оучивъшама (učĭšama, učivŭšama) оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьшами, оучивъшами (učĭšami, učivŭšami)
locative оучьши, оучивъши (učĭši, učivŭši) оучьшоу, оучивъшоу (učĭšu, učivŭšu) оучьшихъ, оучивъшихъ (učĭšixŭ, učivŭšixŭ) оучьшахъ, оучивъшахъ (učĭšaxŭ, učivŭšaxŭ)
long forms
nominative оучьи, оучии, оучивъи, оучивꙑи (učĭi, učii, učivŷi, učivyi) оучьшеѥ, оучивъшеѥ (učĭšeje, učivŭšeje) оучьшиꙗ, оучивъшиꙗ (učĭšija, učivŭšija) оучьшаꙗ, оучивъшаꙗ (učĭšaja, učivŭšaja) оучьшии, оучивъшии (učĭšii, učivŭšii) оучьшеи, оучьшии, оучивъшеи, оучивъшии (učĭšei, učĭšii, učivŭšei, učivŭšii) оучьшаꙗ, оучивъшаꙗ (učĭšaja, učivŭšaja) оучьшѧѩ, оучивъшѧѩ (učĭšęję, učivŭšęję)
genitive оучьшаѥго, оучивъшаѥго (učĭšajego, učivŭšajego) оучьшѧѩ, оучивъшѧѩ (učĭšęję, učivŭšęję) оучьшоую, оучивъшоую (učĭšuju, učivŭšuju) оучьшиихъ, оучивъшиихъ (učĭšiixŭ, učivŭšiixŭ)
dative оучьшоуѥмоу, оучивъшоуѥмоу (učĭšujemu, učivŭšujemu) оучьшии, оучивъшии (učĭšii, učivŭšii) оучьшиима, оучивъшиима (učĭšiima, učivŭšiima) оучьшиимъ, оучивъшиимъ (učĭšiimŭ, učivŭšiimŭ)
accusative оучьшии, оучивъшии (učĭšii, učivŭšii) оучьшеѥ, оучивъшеѥ (učĭšeje, učivŭšeje) оучьшѫѭ, оучивъшѫѭ (učĭšǫjǫ, učivŭšǫjǫ) оучьшаꙗ, оучивъшаꙗ (učĭšaja, učivŭšaja) оучьшии, оучивъшии (učĭšii, učivŭšii) оучьшѧѩ, оучивъшѧѩ (učĭšęję, učivŭšęję) оучьшаꙗ, оучивъшаꙗ (učĭšaja, učivŭšaja) оучьшѧѩ, оучивъшѧѩ (učĭšęję, učivŭšęję)
instrumental оучьшиимь, оучивъшиимь (učĭšiimĭ, učivŭšiimĭ) оучьшѫѭ, оучивъшѫѭ (učĭšǫjǫ, učivŭšǫjǫ) оучьшиима, оучивъшиима (učĭšiima, učivŭšiima) оучьшиими, оучивъшиими (učĭšiimi, učivŭšiimi)
locative оучьшиимь, оучивъшиимь (učĭšiimĭ, učivŭšiimĭ) оучьшии, оучивъшии (učĭšii, učivŭšii) оучьшоую, оучивъшоую (učĭšuju, učivŭšuju) оучьшиихъ, оучивъшиихъ (učĭšiixŭ, učivŭšiixŭ)
Past passive participle of оучити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative оученъ (učenŭ) оучено (učeno) оучена (učena) оучена (učena) оученѣ (učeně) оучени (učeni) оучена (učena) оученꙑ (učeny)
genitive оучена (učena) оученꙑ (učeny) оученоу (učenu) оученъ (učenŭ)
dative оученоу (učenu) оученѣ (učeně) оученома (učenoma) оученама (učenama) оученомъ (učenomŭ) оученамъ (učenamŭ)
accusative оученъ (učenŭ) оучено (učeno) оученѫ (učenǫ) оучена (učena) оученѣ (učeně) оученꙑ (učeny) оучена (učena) оученꙑ (učeny)
instrumental оученомь (učenomĭ) оученоѭ (učenojǫ) оученома (učenoma) оученама (učenama) оученꙑ (učeny) оученами (učenami)
locative оученѣ (učeně) оученоу (učenu) оученѣхъ (učeněxŭ) оученахъ (učenaxŭ)
long forms
nominative оученꙑи (učenyi) оученоѥ (učenoje) оученаꙗ (učenaja) оученаꙗ (učenaja) оученѣи (učeněi) оучении (učenii) оученаꙗ (učenaja) оученꙑѩ (učenyję)
genitive оученaѥго (učenajego) оученꙑѩ (učenyję) оученоую (učenuju) оученꙑихъ (učenyixŭ)
dative оученоуѥмоу (učenujemu) оученѣи (učeněi) оученꙑима (učenyima) оученꙑимъ (učenyimŭ)
accusative оученꙑи (učenyi) оученоѥ (učenoje) оученѫѭ (učenǫjǫ) оученаꙗ (učenaja) оученѣи (učeněi) оученꙑѩ (učenyję) оученаꙗ (učenaja) оученꙑѩ (učenyję)
instrumental оученꙑимь (učenyimĭ) оученѫѭ (učenǫjǫ) оученꙑима (učenyima) оученꙑими (učenyimi)
locative оученѣѥмь (učenějemĭ) оученѣи (učeněi) оученоую (učenuju) оученꙑихъ (učenyixŭ)

Derived terms

References

  • Бояджиев, Андрей (2016) Старобългарска читанка, София
  • оучити”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025