From охсус (oqsus, “to fight”) + -уу (-uu), then from Proto-Turkic *sok- (“to heat, to beat”).
охсуһуу • (oqsuhuu)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | охсуһуу (oqsuhuu) | охсуһуулар (oqsuhuular) |
| partitive | охсуһуута (oqsuhuuta) | охсуһууларда (oqsuhuularda) |
| definite accusative | охсуһууны (oqsuhuunı) | охсуһуулары (oqsuhuuları) |
| dative-lative-locative | охсуһууҕа (oqsuhuuğa) | охсуһууларгы (oqsuhuulargı) |
| ablative | охсуһууттан (oqsuhuuttan) | охсуһуулартын (oqsuhuulartın) |
| instrumental | охсуһуунан (oqsuhuunan) | охсуһууларанын (oqsuhuularanın) |
| comitative | охсуһуулыын (oqsuhuulıın) | охсуһуулардыын (oqsuhuulardıın) |
| sociative | охсуһуулары (oqsuhuuları) | охсуһуулардары (oqsuhuulardarı) |
| obsolete comparative | охсуһуулык (oqsuhuulık) | охсуһуулардык (oqsuhuulardık) |
| elative | охсуһуутааҕар (oqsuhuutaağar) | охсуһуулардааҕар (oqsuhuulardaağar) |