From *oyun (“game, amusement”), from Proto-Turkic *oy- (“to play; to jump”).
оюн • (oyun)
From *oyun (“game, amusement”), from Proto-Turkic *oy- (“to play; to jump”).
оюн • (oyun) (Arabic spelling ويۇن)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | оюн oyun |
оюндар oyundar |
| genitive (илик) | оюндун oyundun |
оюндардын oyundardın |
| dative (барыш) | оюнга oyunga |
оюндарга oyundarga |
| accusative (табыш) | оюнду oyundu |
оюндарды oyundardı |
| locative (жатыш) | оюнда oyunda |
оюндарда oyundarda |
| ablative (чыгыш) | оюндан oyundan |
оюндардан oyundardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | оюнум oyunum |
оюндарым oyundarım |
| genitive | оюнумдун oyunumdun |
оюндарымдын oyundarımdın |
| dative | оюнума oyunuma |
оюндарыма oyundarıma |
| accusative | оюнумду oyunumdu |
оюндарымды oyundarımdı |
| locative | оюнумда oyunumda |
оюндарымда oyundarımda |
| ablative | оюнумдан oyunumdan |
оюндарымдан oyundarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | оюнуң oyunuŋ |
оюндарың oyundarıŋ |
| genitive | оюнуңдун oyunuŋdun |
оюндарыңдын oyundarıŋdın |
| dative | оюнуңа oyunuŋa |
оюндарыңа oyundarıŋa |
| accusative | оюнуңду oyunuŋdu |
оюндарыңды oyundarıŋdı |
| locative | оюнуңда oyunuŋda |
оюндарыңда oyundarıŋda |
| ablative | оюнуңдан oyunuŋdan |
оюндарыңдан oyundarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | оюнуңуз oyunuŋuz |
оюндарыңыз oyundarıŋız |
| genitive | оюнуңуздун oyunuŋuzdun |
оюндарыңыздын oyundarıŋızdın |
| dative | оюнуңузга oyunuŋuzga |
оюндарыңызга oyundarıŋızga |
| accusative | оюнуңузду oyunuŋuzdu |
оюндарыңызды oyundarıŋızdı |
| locative | оюнуңузда oyunuŋuzda |
оюндарыңызда oyundarıŋızda |
| ablative | оюнуңуздан oyunuŋuzdan |
оюндарыңыздан oyundarıŋızdan |
From *oyun (“game, amusement”), from Proto-Turkic *oy- (“to play; to jump”).