From купі́ць (kupícʹ) + -ні́к (-ník).
пакупні́к • (pakupník) m pers (genitive пакупніка́, nominative plural пакупнікі́, genitive plural пакупніко́ў, feminine пакупні́ца, relational adjective пакупні́цкі)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | пакупні́к pakupník |
пакупнікі́ pakupnikí |
genitive | пакупніка́ pakupniká |
пакупніко́ў pakupnikóŭ |
dative | пакупніку́ pakupnikú |
пакупніка́м pakupnikám |
accusative | пакупніка́ pakupniká |
пакупніко́ў pakupnikóŭ |
instrumental | пакупніко́м pakupnikóm |
пакупніка́мі pakupnikámi |
locative | пакупніку́ pakupnikú |
пакупніка́х pakupnikáx |
count form | — | пакупнікі́1 pakupnikí1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.